Eigenlijk heb ik altijd een hekel gehad aan demonstraties. Het ontbreekt me heus niet aan politieke opvattingen, hoor. Ik doe niets liever dan actuele of minder actuele onderwerpen bediscussiëren, waardoor ik menig verjaardagspartijtje of familie-etentje heb verpest. Maar tijdens een demonstratie wordt er altijd zo geschreeuwd. De nuance wordt uit het oog verloren. En uiteindelijk beland je altijd achter één of ander spandoek met een leus waar je helemaal niet achter staat. Ik geloof dat ik de demonstraties waar ik aan mee heb gedaan in Nederland op een hand kan tellen: Amsterdam Autovrij (2x), studiefinanciering (2x), de neutronenbom en de oorlog in Irak.
Hier in Ponferrada heb ik meegelopen met de demonstratie tegen het verbranden van autobanden in de fabriek Cosmos (zonder daar echt veel van af te weten) en twee jaar geleden, toen er ook al een demonstratie werd gehouden voor een betere toekomst van El Bierzo. Vooral bij deze laatste ging het er gemoedelijk aan toe; het was meer een sociaal gebeuren, eigenlijk. Maar dit keer was het niet de ongenuanceerdheid maar juist de vrijblijvendheid die me begon tegen te staan. Op een zeker moment dacht ik: moeten we niet iets eisen, of zo? Daar zijn toch zeker demonstraties voor? Goed, een betere toekomst, maar hoe dan? Niemand is tegen een betere toekomst!
Maar er is nog een reden waarom ik vandaag niet demonstreer. Bijna alle politieke partijen, zowel nationaal als lokaal, doen mee, net zoals alle vakbonden, veel officiële instituten en sociale bewegingen, vaak met tegenovergestelde belangen of ideeën. En met sommige van deze groepen of partijen ben ik het gewoon niet eens.
Zo zijn de mijnbouwbedrijven goed vertegenwoordigd. Zij zullen de terugkeer van de lokale steenkoolproductie bepleiten. Ik heb daar zelf mijn twijfels bij. De lokale steenkool is duurder en om een stijging van de energieprijzen zullen veel Spanjaarden niet zitten te springen. En bovendien moeten we gewoon van die steenkool af vanwege de CO2-uitstoot. Het zijn overigens deze zelfde steenkoolproducenten die decennialang enorm veel subsidie hebben ontvangen om de steenkoolproductie rendabel te houden, zonder dat dat geld geïnvesteerd werd in verbetering van de productiemethoden of arbeidsomstandigheden.
De politieke partijen doen mee omdat er binnenkort regionale verkiezingen aankomen en zij geen gelegenheid voorbij willen laten gaan om wat propaganda te bedrijven. Ook hun aanwezigheid deed mij besluiten om niet mee te lopen. Eén van de grootste politieke missers in El Bierzo is, wat mij betreft, de aanleg geweest van een enorme nieuwe woonwijk, El Rosaleda, net vóór de uitbraak van de grote huizenmarktcrisis. Het is prima wonen in die wijk, hoor; het zijn ruime woningen en er hebben zich ook al diverse winkels en horecagelegenheden gevestigd. Maar wat niet goed te begrijpen is het waarom van zo veel nieuwbouw. Bestonden er statistische prognoses die aangaven dat er een enorme bevolkingsgroei in Ponferrada te verwachten was? Dat kan ik me niet voorstellen. Zoveel nieuwe woningen en bedrijfsruimtes hebben tot een enorme leegstand geleid, zowel in de oude stad als in de nieuwe wijk. Hadden ze al dat geld geïnvesteerd in het herstel van het oude centrum en de renovatie van bestaande huizen in de omgeving, dan zou Ponferrada een veel aantrekkelijker stad zijn geworden voor bewoners, bedrijven en bezoekers. Ik zou graag zien dat de politici hiervoor verantwoordelijkheid aflegden, in plaats van mee te lopen met een demonstratie voor een betere toekomst van El Bierzo.
Hé, het is opgehouden met regenen. Maar nu is het te laat om nog naar El Pajariel te gaan. Het zit allemaal niet mee vandaag.
