Toen ik nog heel jong was, een jaar of vijftien schat ik, circuleerde bij ons op school een mop die ongeveer zo ging:
Wanneer wordt Europa een paradijs?
De Britten krijgen het Ministerie van Humor, de Fransen krijgen het Ministerie van Culinaire Zaken en de Duitsers krijgen het Ministerie van Arbeid.
Wanneer wordt Europa een hel?
De Britten krijgen het Ministerie van Culinaire zaken, de Fransen krijgen het Ministerie van Arbeid en de Duitsers het Ministerie van Humor.
De Europese eenwording stond toen nog in de kinderschoenen, maar nu door de opkomst van extreemrechts de EU misschien wel met vervroegd pensioen gaat, moet ik af en toe terugdenken aan deze mop en probeer ik moderne varianten te vinden.
De twee landen waar ik tot nu toe gewoond heb ontbraken in die grap. Voor het Spanje onder Franco was in die tijd geen plaats in het Europese project. Dat Nederland ontbrak doet me vermoeden dat het misschien een grap was die door een Britse komiek was verzonnen, ook omdat die zijn eigen land het ministerie dat daar over gaat had toebedeeld.
Maar nu de Britten ons hebben verlaten en Spanje alweer zo lang geleden is toegetreden, worden de kaarten natuurlijk opnieuw geschud.
Nederland kan gewoon de rol van de Britten overnemen, dus in het paradijs doen we het Ministerie van Humor; er zijn immers nergens zoveel professionele grappenmakers als in Nederland.
In de hel zouden we het, gezien onze snackbar- en mayonaisecultuur, uitstekend doen op Culinaire Zaken.
Spanje krijgt in het paradijselijke Europa het Ministerie van de Liefde toebedeeld (maar dat is misschien een persoonlijke mening).
Het idee voor het ministerie voor Spanje in de hel kreeg ik deze week toen ik ’s morgens rustig een kopje koffie ging drinken in een café. Daar stond zoals zo vaak een tv aan. Sterker nog, er stonden twee tv’s aan, elk met een andere zender. Zo zag ik twee tertulias tegelijk. Een tertulia is een praatprogramma vol mensen die meestal schreeuwend met elkaar van mening verschillen. Het is bijna nog erger dan de manier waarop er met elkaar wordt gediscussieerd in het Spaanse parlement.
Spanje krijgt van mij in de hel het Ministerie van de Retorica toebedeeld.
Ach, eerst maar eens zien of het Europese project blijft bestaan en dan kunnen we proberen kleine stapjes te zetten in de richting van het paradijs. Met minder patat met mayonaise en heilloze discussies maar met meer Nederlandse humor en Spaanse liefde!!!
Van deze Brief uit El Bierzo is ook een video gemaakt.
Klik op de foto hieronder:
