Het is woensdagavond. Op de televisie is een verkiezingsdebat gaande tussen de lijsttrekkers van drie politieke partijen. Abascal, de leider van de extreemrechtse partij Vox, is aan het woord. Eens te meer valt me op hoe zijn opvattingen overeenkomen met die van de Saoedische studenten die ik verleden jaar had. Omdat zij in Nederland medicijnen studeerden, moesten zij in staat zijn in het Nederlands een essay te schrijven over ethische dilemma’s in de gezondheidszorg. Meestal waren zij orthodoxe moslims en dus, net als Vox, tegen abortus, voor het traditionele gezin, tegen euthanasie en tegen geslachtsverandering. Het vreemde is dat Vox beweert de islamisering van de Spaanse samenleving tegen te willen gaan. Maar hun opvattingen over individuele vrijheden, seksualiteit, vrouwenemancipatie en homoseksualiteit vertonen grote gelijkenissen met die van de machthebbers in Saoedi-Arabië of Iran.
Oh, en de energietransitie moet volgens Abascal worden afgeschaft. Maar dat zou toch alleen maar in het voordeel van de veelal Arabische olieproducerende landen zijn?
Hé, wacht eens even. Ik kijk nog eens nauwlettend naar de politieke leider van Vox. Ik weet het; je mag een persoon niet beoordelen op het uiterlijk. Maar dat baardje, dat identiek is aan die van mijn Saoedische studenten, versterkt de indruk alleen maar. Ik krijg dit fantasiebeeld niet meer uit mijn hoofd. Vox wint de verkiezingen met ruime cijfers. Abascal houdt zijn overwinningstoespraak voor een juichende menigte. Hij komt uit de kast. Hij verklaart dat Spanje vanaf nu weer Al-Ándalus* gaat heten.
*Al-Ándalus: de naam van het Moorse rijk op het Iberische schiereiland in de Middeleeuwen
De leider van Vox, Abascal en de leidster van
Sumar, Yolanda Diaz, tijdens het debat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten