Stemmen

´Inschrijven in het kiesregister? Voor de komende verkiezingen? Nee, dat kan niet meer.´ ´Maar ik heb gemaild met het Nationaal Instituut van de Statistiek en die zeiden dat het tot vandaag kon!´ ´Oh even, vragen.´ Even later komt ze terug. ´Dus u weet zeker dat u hier woont?´ ´Jazeker, ik sta ingeschreven en heb zelfs een spaans ID-nummer.´ Ik laat haar een groen formulier zien waarop staat: ´España. Certificado de Ciudadano de la Unión.´ Dat overtuigt haar. Ze geeft me een formulier. ´Dan moet u dit invullen en weer inleveren met fotokopieën van uw Spaanse ID en van het paspoort uit uw land.´ Ik begin het vrij onbegrijpelijke formulier in te vullen. Dan ga ik naar buiten.

La Plaza del Ayuntamiento blikkert in de zon. Overal staan en zitten scholieren. Ik loop naar de boekwinkel verderop. Daar hebben ze een kopieermachine. Een lange rij met scholieren. Waarom moet het nu net schoolpauze zijn? Eindelijk aan de beurt. ´Deze één maal en deze bladzijden van mijn paspoort ook één keer,´ leg ik de winkelbediende uit. Ze knikt begrijpend en kopieert. Ik loop weer terug naar het gemeentehuis. De scholieren op het plein zijn verdwenen. De vrouw achter de balie wijst naar een andere balie. ´Daar moet u het formulier inleveren.´ Gelukkig is het niet echt druk hier. De vrouw bij de andere balie neemt mijn papieren in ontvangst. ´Ik weet niet helemaal zeker of ik alles wel goed ingevuld heb; niet alle vragen op het formulier waren me helemaal duidelijk.´ ´Volgens mij is het helemaal goed zo,´ antwoordt zij zonder ook maar één blik op het formulier te werpen. Ze niet de papieren aan elkaar vast en legt ze in een bakje op andere formulieren. Ik kijk haar aarzelend aan. ´Dat was het,´ zegt ze chagrijnig. Ik groet en verlaat het pand. Het is nog steeds heerlijk weer. En ik ben stemgerechtigd voor de gemeenteraadsverkiezingen. Althans, dat mag ik hopen.

Op de hoek van het plein lonkt een terras. Ik strijk neer en bestel een café con leche. Die wordt gebracht met een lekkere torrija erbij. Een wentelteefje. Wat zal ik 22 mei gaan stemmen? Problemen zat in Spanje. Een werkloosheid van 20%. Vooral het gevolg van het uiteenspatten van de huizenmarkt. Ook hier in Ponferrada werd als een gek gebouwd. We stonden soms hoofdschuddend naar de snelverrijzende nieuwbouwwijken te kijken. Wie zou daar gaan wonen? Nou, niemand dus. Maar volgens mij is de corruptie de moeder van vele problemen in Spanje. Zal ik eens een campagne beginnen op facebook?

Stem niet op corrupte politici! Stem niet op de Partido Popular in Valencia, ook al ben je rechts! Stem niet op de Partido Socialista Obrero Español in Andalusië ook al ben je links! Het probleem van de corruptie overstijgt de politieke tegenstellingen! Een corrupte politicus heeft geen mening! Een corrupte politicus liegt!

Misschien komt er wel een grote beweging uit voort. Even zie ik voor me hoe het Plaza de Ayuntamiento zich vult met een menigte. Er worden borden gedragen met daarop ´Weg met de corruptie´ en ook ´Corruptie is een ziekte´. Ik sta op de trappen van het gemeentehuis en houd een vurige toespraak. Na afloop klinkt er een luid gejuich. Er wordt gescandeerd: ´Superguiri, superguiri.´* Mijn lijst El Bierzo Holandés Ya wint daarna natuurlijk de verkiezingen. Ik schop het tot burgermeester. Kan ik mooi mijn vrienden en familieleden uit Nederland laten overkomen om wat overheidsbaantjes te betrekken. Overheidsprojecten schenk ik aan bevriende ondernemers tegen een kleine commissie. Een immigrant dient zich aan te passen, niet waar? Ja, dat zou mooi zijn.

De klok van het klooster slaat twaalf. Ik schrik op uit mijn gedachten. Ach, zo laat alweer? Ik reken af en loop naar de supermarkt Gadis. Daar hebben ze altijd verse vis.

*Guiri: scheldnaam voor typische buitenlandse toerist