Brieven uit El Bierzo 2

Klussen

Beste vrienden,

Ondertussen ben ik even een weekje terug geweest in Amsterdam. En natuurlijk heb ik een wedstrijd meegespeeld (het werd 4-1, maar ik zeg lekker niet voor wie). Toen ik die zaterdag mijn fiets bij de TABA-kantine op slot zette en me richting kantine begaf werd ik door een popelende Aad opgewacht. ´Hé Ronflonflon, alweer terug? Je zult wel versteld staan van alle veranderingen!´ Ik keek om me heen. Waar doelde Aad op? Overal dezelfde vertrouwde gezichten. Ik probeerde maar wat. ´Hé, nieuwe doelen?´ Ergernis maakte zich van Aad meester. ´Nee, man, de kantine! Leer toch eens kijken!´

Het was waar. De kantine zag er schitterend uit. Er moet deze zomer flink wat werk zijn verzet. Ook ik had de mails van materiaalman Jos gelezen met de oproep om te helpen met klussen. Dat was toen ik al in El Bierzo zat. Een daarmee is TABA aan een groot onheil ontsnapt. Want klussen is niet bepaald mijn specialiteit, kan ik verklappen. Ik zal hier een voorbeeld van geven.

Deze zomer, tijdens mijn allereerste bezoek aan het toilet in ons huis in Ponferrada, waren de stoppen doorgeslagen. Sindsdien deed de lichtschakelaar van toilet het niet meer. Ook moest er nu eindelijk eens een douchegordijn worden opgehangen. ´Maar ik ga niet boren in tegels, hoor.´ zo had ik geroepen. Maar volgens Ana waren er ook douchestangen die je kon klemzetten tussen de muren. Terwijl zij naar de plaatselijke doe-het-zelfwinkel ging, besloot ik het verschijnsel lichtschakelaar eens nader te onderzoeken.

Zo´n moderne lichtschakelaar ziet er hermetisch gesloten uit. Nergens een schroef te bekennen. Zou het een soort kliksysteem zijn? Ik probeerde met de schroevendraaier tussen de muur en de schakelaar te komen. Dat viel niet mee. Iets harder proberen dan maar. Gekraak. De schakelaar hing aan zijn draden uit de muur. Op geen enkele manier kon ik ontdekken waarom hij niet functioneerde. Op dat moment kwam Ana terug met de douchestang onder haar arm. ´Ik heb nog eens gevraagd, maar zo´n lichtschakelaar is heel simpel te openen. Boven de lichtknop zit een uitsparing en daar kun je een mes tussen zetten en dan klik je hem open. En deze douchestang is gewoon uit te schuiven.´ ´¿Maar hoe dan?´ ´Eh, ik geloof door te draaien.´ Ongevraagd nam ik de douchestang van haar over en draaide. Er klonk een licht gekraak. Zonder enige weerstand kon ik het binnenste stuk douchestang nu heen en weer bewegen. Van klem zetten zou geen sprake meer zijn. Vol verwachting keek Ana mij aan. ´¿Gelukt?´, vroeg ze hoopvol. Over haar schouder keek ik naar de uit de muur bungelende lichtschakelaar, die even de gemeengrijnzende satanskop van een duveltje uit een doosje leek te krijgen. ´Misschien moeten we maar een andere douchestang kopen´, zei ik voorzichtig, ´en is het ook verstandig een elektricien te bellen.´

Rolando de Corazón